Vaarseizoen 2012 - Texel mei 2012
Maandag 7 Mei 2012
Na 15 weken eindelijk weer een weekje er op uit. We vestigen onze aandacht weer op het komende vaarseizoen. Afgelopen zondag hebben we de laatste spullen naar de boot gebracht. De 'Sa Tuna' is weer helemaal klaar voor een nieuw vaarseizoen. Woensdag 25 april lag ze weer in de haven. Weer helemaal schoon, gepoetst en weer volledig ingericht. De laatste week hebben we het weerbericht al goed gevolgd. Iedere dag hebben we de sites van het K.N.M.I, Windguru, en de nieuwste aanwinst 'GribUs'gevolgd. We zijn vooral blij met de laatste. Dit programma geeft een heel nauwkeurige windvoorspelling in een vooraf geselecteerd gebied. Maandag rond 1000 uur zijn we vertrokken naar Texel. Met halve wind in de genua zeilden richting Den Oever. De wind was oost 3, niet zoveel, maar onder lage wal altijd minder comfortabel. Onderweg breekt de lucht en varen we onder de zon in 2 uur naar de sluizen van Den Oever. Normaal gesproken is het druk. Nu zijn we maar met 2 boten. We zitten snel aan de zoute kant van de sluis. Weer een schutting zonder problemen, het is altijd wel een beetje spannend. Na de schutting, het is inmiddels 12.30 uur, eten we een paar broodjes. We hebben immers tijd genoeg. Het is om 1100 uur hoog water in Den Oever. Het vaaradvies is om 1,5 uur voor laag water naar Texel te gaan. Dan profiteer je van de ebstroom en pak je bij het laatste stuk de vloedstroom. We vertrekken om 1300, dus wel een stuk eerder. Het stuk naar het Marsdiep gaat dan ook als een speer. De GPS geeft soms bijna een snelheid van tegen de 7 mijl aan, dit met wind en stroom mee. We weten inmiddels dat we straks wel een dikke tegenstroom hebben zodra we stuurboord uitgaan vanaf het Marsdiep richting Oudeschild. Het laatste stuk zeilen we aan de wind naar Oudeschild. We varen in 'stroop'.....Met bijna 6 mijl op het log komen we minder dan 4 mijl vooruit. Het blijft bijzonder die Waddenzee. Om 1530 uur liggen vast aan de steiger. Met het gevoel van een wereldreis kijken we voldaan uit op een bijna lege jachthaven. We tellen niet meer dan 20 boten. Maar wat hebben we het goed getroffen met het weer. We lopen die dag nog even naar het dorp om wat vis te gaan eten.
Dinsdag 8 Mei 2012
Om 1030 uit bed.......Dit komt nooit voor. Zo lekker geslapen. Het is niet echt warm buiten, maar zo`n lekker warm bed, heerlijk. We kunnen echt relaxen. Geen verplichtingen, geen afspraken of werk, helemaal niets. We gaan de komende dagen dan ook niets doen. We besluiten de boot om te draaien. We zijn aangekomen met wind uit oostelijke richting. Maar vanaf vandaag, en de komende dagen gaat de wind ruimen naar zuid tot zuidwest. Hoe pakken we dit aan? Met de kont naar de steiger in dezelfde box? Met hulp van een buurman draaien we de boot 'gewoon' . Zonder motor, maar met behulp van de wind en een aantal landvasten. Nu besef je weer hoeveel kracht de wind op een boot uitoefent. Binnen is het gelijk weer een stuk comfortabeler, veel warmer. Vandaag lijkt het wel de kortste dag van mijn leven. We doen een paar boodschappen, eten wat onderweg, en de dag is al weer om! Hoe gaan we verder? Lekker op de boot eten, douchen, op de bank liggen lezen, kachel aan, drankje en een hapje. Bovendien hebben we de luxe van snel internet op de laptop en satelliet televisie.
Woensdag 9 mei 2012
Het weer is erg wisselvallend, soms helemaal betrokken, dan weer zon. Het is allemaal goed te doen. Vreemd eigenlijk, je zit nu veel sneller buiten. Wat is dit toch een mooi eiland. Zo dichtbij, maar een super leuke jachthaven. Vanmorgen om 930 worden we bijna wakker gebeld. Dank je Vanessa...Tja, bij mensen met kinderen begint de dag eerder dan bij ons. Wij behoren nu tot een andere groep. Er zijn op Texel nu 2 groepen mensen op vakantie. Jonge mensen die op schoolkamp zijn, en een grijze groep ouderen met rugzakjes op. Wij zitten hier tussen in....toch? Dan volgt hier de dagindeling voor vandaag: verse broodjes en een krant halen, ontbijten, afwassen en 'stofzuigen', koffiedrinken, lunch, vandaag even naar Den Burg
(cappuccino, broodje en een glas wijn), een paar boodschappen doen en dan weer uitgeput weer op de boot aankomen. We hebben het zwaar. Vanavond kookt Ina een Indonesische maaltijd. Weer zo`n hoogtepunt deze dag, want koken kan ze! Zo zie maar weer, eigenlijk hebben we het geweldig. Maar we genieten er ook zeker van. Weer of geen weer, of het nu in Azië of op Texel is. 'We zijn onderweg, en onderweg zijn betekend dat we er nog niet zijn.......'.
Benalmádena
Maandag 30 januari,
Wat een heerlijk hotel is dit toch.....Eerst weer een ontbijt, spullen weer bij elkaar pakken, en dan weer op weg. We rekenen af en lopen naar de parkeerplaats waar de auto staat. Het is een stralende zonnige dag, maar wel koud s`morgens. Een laagje ijs ligt op het dak van de auto. Maar als we Ronda uitrijden wordt het al weer snel 10 graden. Nog lager bij de kust is het 17! We volgen de kustweg naar Marbella en vervolgens naar Mà laga. Verbazend hoeveel afgesloten parken er zijn met privé huizen. Echt van die onroerend goed projecten. We zoeken een hotel net voor het vliegveld. We proberen wat te vinden bij Torremolinos. De kust is eigenlijk één strip van restaurants en hotels. Als we denken dat we in Torremolinos zijn gaan we een 4 sterren hotel binnen en vragen om een kamer. Met een balkon aan de zon kant natuurlijk, dat is wel een voorwaarde. Nu staat er gewoon veel leeg dus het is geen probleem om wat te vinden. De prijs is ook geen probleem, 52 euro voor vannacht, en de auto keurig ernaast geparkeerd zonder kosten. Nu is dit 4 sterren hotel precies één zoals je die uit een vakantie magazine kunt verwachten. Een gedateerde kamer zonder wifi op de kamer, zonder minibar, geen koffiezetapparaat, zonder flatscreen (wel zo`n oude), vlekken in de vloerbedekking, maar wel een heerlijke plek op 6 hoog met balkon op de zonzijde met uitzicht op zee! We worden een beetje te veeleisend, maar in het hoogseizoen betaal je hier 3x zoveel. Het is wel leuk, eigenlijk zouden we nooit op zo`n plek als deze komen. Maar hoeveel mensen vinden dit ideaal, een boulevard met cafe`s, strand, en zon, alles is hier. We drinken even wat op een terrasje. Ja hier betaal je gewoon weer 1,85 euro voor een biertje, schandalig! In het binnenland betaalden we de helft. En dat zonder gratis brood, worst of olijven! We zijn anders gewend in het binnenland. We kijken naar de voorbij komende vakantiegangers. Wij vallen in de categorie jonge mensen....dat is niet zo moeilijk om te signaleren. We hebben geen jogging broeken aan, geen korte broek met daarbij sandalen met witte sokken, geen ontblote bovenlijven met haar op de rug en verbleekte tattoo`s, horen wij hier wel tussen? We gaan snel terug naar ons balkon en drinken de fles Rueda wijn maar op. Het is ook nog de warmste dag vandaag, bijna niet uit te houden op het balkon. Maar gelukkig gaan we morgen weer naar huis. Kunnen we gewoon weer om 18.00 uur gaan eten. Dat snappen die Spanjaarden hier niet. Of je eet tot 1600 uur, dan gaat de boel op slot, en dan gaan ze vervolgens weer om 20.00 uur open. Niet zo praktisch als je om 18.00 uur honger hebt. Aan de overkant zit een Indiaans restaurant, hopen dat die maar open gaat. Later zien we dat het best wel druk is in het hotel. Allemaal Engelsen op leeftijd. Ze kaarten, lezen, en praten met elkaar beneden in de zaal. Echt een senioren vakantieparadijs. Verder .......het was een heerlijke week. Boven verwachting eigenlijk, en heel goed te doen met een huurauto. (wel in Nederland boeken want hier betaal je 3x zoveel). We hebben heel veel gezien, heel veel verschillende landschappen gezien. Salobrena was leuk aan de kust, de weg naar Granada heel mooi. Granada zelf ook, maar heel druk. Maar het Alhambra moet je gezien hebben. Cordoba heeft een mooi oud gedeelte, maar is ook nog een flinke stad. Arcos de la Frontera was supermooi, Vejer is ook mooi maar vonden we wat minder spannend. Maar Ronda was weer een hoogtepunt, echt een aanrader. De vlucht van Transavia is niet duur, de daarbij geboekte auto zelfs heel goedkoop, omdat januari echt laagseizoen is waren de kamer prijzen laag. De goedkoopste was 30, en de duurste rond de 60. Ook nu hebben we weer veel plezier aan de Lonely Planet gehad, de meeste overnachtingen, tips en plaatsen hebben we daaruit overgenomen. Inmiddels zijn we weer veilig thuis en pakken we, vrijwillig of niet de draad weer op. Maar deze trip kunnen we weer bijschrijven, het was de moeite waard.
Liefs,
Jelle en Ina
Ronda
Zaterdag 27 januari,
Vanmorgen waren we al op tijd wakker. Gauw door de ramen gluren of de bewolking van gisteren al was verdwenen. Maar helaas, al is het gelukkig wel weer droog. We pakken de spullen weer bij elkaar en rekenen af. De goedkoopste tot nu toe, 30 euro per kamer, per nacht. Maar verwacht dan ook geen luxe, al was het allemaal wel erg netjes. We rijden naar de kustweg. Langzaam zien we het landschap al weer veranderen. Zomer`s moet het hier wel erg druk zijn. Vol op campings, restaurants en hotels. Het is hier rond de plaats Tarifa, de meest zuidelijke plaats van Spanje, het gebied om te kitesurfen en te windsurfen. Bovendien zie je hier weer de witte huizen met smalle steegjes, het ijzerwerk voor de ramen met de planten ervoor, en tenslotte nog de witte zandstranden. We kijken naar de overkant en zien Marokko, slechts 14 kilometer verderop!. Als je hier dan ook nog vanaf april bent dan zie je ook nog de dolfijnen en walvissen. Vanaf hier gaan we weer omhoog langs de kust om vlak voor Marbella af te slaan. Regelmatig zie je van die afgesloten 'dorpjes' waar de rijkeren onder ons hun tweede huis hebben. Na ruim 40 kilometer bergweg waarbij we flink hebben moeten klimmem bereiken we de plaats Ronda. We zijn helemaal voorbereid hoe we moeten rijden... Dus op zoek naar het hotel in het oude centrum. Helaas, na langs zoeken blijkt deze gesloten te zijn. Dan naar nummer twee. Weer lang zoeken, waarbij we weer door smalle straatjes klimmen en dalen, bereiken we nummer twee. Deze nemen we dan waarschijnlijk. Eerst weer de kamer checken....hhhmmm...dan de prijs.... 100 euro...hhmmm. We zeggen dat we de auto gaan parkeren en dan terug komen. In het oude centrum mag je nergens parkeren. Dan bedenken we dat we toch maar even bij nummer 3 gaan kijken, ligt toch op de looproute. En die wordt het dan, een prachtig 4 sterren hotel, mooi ingericht, echt super. En dat dan weer voor 60 euro. Tot eind februari is het laagseizoen. Dit is weer één van de mooiste die we kunnen bijschrijven. Ronda is één van de oudste stadjes van Spanje en telt zo`n 17.000 inwoners. Het ligt op een plateau omgeven door bergen. De 100 meter diepe 'El Tajo' kloof loopt door de stad, daardoor wordt het oudere stuk verbonden met een aantal oude bruggen, heel spectaculair allemaal. We bezoeken een wijn bodega, en proeven daar wat wijnen van verschillende jaargangen. Verder is de Spaanse ham is bijzonder. Overal zie je complete hammen met de hoeven aan het plafond hangen. Er worden dan zeer dunne plakjes van gesneden. Dieprode plakjes met boterwit vet. Meestal gaat het om de Serano ham van de witte varkens. De duurdere pata negra komt van de zwarte varkens. En zou lijkt het wel alsof je over wijn praat. Voor op de hotelkamer kopen we een fles Spaanse witte Rueda wijn, wat Spaanse kaas en wat plakjes ham. Morgen blijven we hier ook nog, en er zou wat meer zon komen. Het was wel lekker warm (in de auto), maar buiten kwam het door de hoogte en de bewolking niet verder dan 10 graden. Vanavond gebruiken we de jacuzzi, maar die moet al snel uit omdat Ina er riant badschuim in heeft gedaan......
Zondag 29 januari,
We hebben goed geslapen, beneden wacht ons ontbijt. Heerlijk om weer zo`n buffetontbijt te hebben. Het blijft een mooi hotel. Alles is zo leuk ingericht. Na het ontbijt gaan we aan de wandel. We lopen rondom het oude gedeelte. Wat een mooie plek is dit, het uitzicht is werkelijk fantastisch. Bovendien is de lucht helemaal blauw en wordt het al snel warmer. We bezoeken onder andere de Plaza de Toros. Ronda is de oorsprong van het stierengevecht van Spanje en bestaat hier vanaf het jaar 1572. Verder pakken we wat terrasjes. We lezen dat het volgende week in Nederland s`nacht tot -12 graden wordt? Nou, voorlopig zitten wij hier goed. We eten tenslotte nog wat paella en drinken wat wijn. Het was een zware dag.....Morgen rijden we richting Torremolinos, we kijken wel waar we overnachten. In ieder geval moeten we dicht bij het vliegveld zijn om dinsdagmorgen vroeg de auto terug te brengen.
Cordoba, Arcos de la Frontera en Vejer de la Fontera
Donderdag 25 januari,
Vanmorgen hebben we Cordoba achter ons gelaten. Met de plattegrond in de hand hebben we door de steegjes onze weg terug gevonden naar de parkeergarage. Ook om uit de stad te komen was het eenvoudig. Via de snelweg A4 gaan we richting Sevilla. We hebben echter besloten om deze stad voorbij te rijden. We hebben beide geen trek meer in weer zo`n grote stad. We kiezen vandaag voor Arcos de la Frontera. We hadden al een beetje een idee hoe het er uit zou moeten zien. Enkele jaren terug was er een NET 5 programma met de naam: 'Spaanse droom', waarin 4 echtparen hun Spaanse droomhuis konden winnen door een pand te verbouwen tot een hostal. We lezen de Planet nog wat door en zien dat er een upper gedeelte is, het oude dorp, en het nieuwe lage gedeelte. We rijden Arcos binnen en gaan naar het oude stuk. Nou, en dat is spannend. Echt waanzinnig smal. De buitenspiegels van de auto klappen we naar binnen voordat we verder gaan. Hoe komen we hier weer uit? En behouden we die 300 euro borg voor de auto?. Sommige bochten moeten we heen en weer steken om door te gaan, en dat nog onder een flinke helling! We redden het zonder schade en rijden toch maar een stuk naar beneden om een hotel op te zoeken. We doen een gok bij Hotel Olivias. Ziet er goed uit, kamer met uitzicht over de heuvels, en voor een prijs van 50 euro. We zetten de auto naast het hotel en lopen naar het oude stuk van het dorp. Terug lekker weer op een terrasje zitten, met wat tapas erbij. De dag kan niet meer stuk. Vandaag is het nog één van de warmere dagen ook. We zitten goed, beter dan in de grote stad.
Vrijdag 27 januari,
Na het ontbijt verlaten we ons geliefde dorp Arcos, maar om nog een dag te blijven? We pakken de auto weer en gaan niet via de snelweg, maar binnen door naar Cádiz. Dat lijkt ons wel wat. Maar helaas, als we de stad naderen wordt het al snel drukker, is dit wat we zoeken? Het is net of we Amsterdam binnenrijden via de Coen tunnel. We kunnen ons niet oriënteren en rijden te veel rond, we zien ook niet dat het leuker wordt. We besluiten Cádiz maar snel te verlaten en gaan de kustweg af naar beneden. Bovendien is het gaan regenen en ziet het grijs, alles lijkt vandaag wel minder aantrekkelijk. Voor het eerst hebben we geen zon. We gaan naar de bergplaats Vejer de la Frontera. Alsof we nog niet genoeg verkeerd gereden hebben komen we er maar niet uit, of in? We rijden echt heel vaak verkeerd. Bovendien lijken de hotels wel zeldzaam. Niet voorbereid dus! Als de zon zou schijnen zou het wellicht een mooie plaats zijn maar het uitzicht is compleet weg door de wolken. Uiteindelijk vinden we een hostal en besluiten dan hier maar te overnachten. Verder zoeken heeft geen zin. Niet geweldig, maar wat moeten we anders? We drinken er een glas wijn op en skypen nog even met Marjolein. We buigen ons over de kaart. Wat doen we morgen? Zoals het er nu uitziet rijden we naar Ronda, 50 kilometer ten noordwesten van Marbella. Volgens de boeken zou dit een leuke plek moeten zijn. De afstanden zijn niet echt groot. Vooral door de goede kwaliteit van de wegen hier is het makkelijk te reizen. Bovendien hebben we dat dagelijkse ritme te pakken wat ons goed bevalt. Lekker ontbijten, paar uurtjes rijden, nieuwe plaats aandoen, wat rondlopen, terrasje in de zon, uit eten, en uiteindelijk even op de kamer hangen. Alleen vandaag is het wat minder spannend. En die dagen hebben we altijd wel eens met een vakantie. Maar nu zitten we in een Pizzeria en het smaakt toch weer lekker, bovendien krijgen we de wifi verbinding van ze, zo behulpzaam hier in Spanje. De tekst en de foto`s gaan weer de deur uit. Zo maken we er thuis weer een reisalbum van. En zo is de dag toch weer uniek. Morgen gaat de zon weer schijnen en loopt detemperatuur weer op!
Granada en Cordoba
Dinsdag 24 januari.
We hebben beide gewoon slecht geslapen. Herrie op de gang, een rolgordijn aan het balkon wat geluid maakt, en dan nog dat gedoe met een wc op de gang. Een douche die je in je hand moet vasthouden, en een smerige vloer. Wat een bende. We zijn er klaar mee...Of worden we hier te oud voor? Ina oppert al direct om ergens anders te gaan slapen voor de komende nacht, geen slecht idee. We pakken de spullen in, en lopen naar een hotel wat iets van 50 meter verderop ligt in dezelfde straat. We bekijken nu wel uitvoerig de kamer, en dit is het gewoon weer. Schoon, ruim en 20 euro duurder. Afgelopen nacht hebben we 'geslapen' voor 36 euro. Dat is ook natuurlijk niets, maar het was ook niets. Maar probeer in Nederland in een populaire stad maar eens te slapen voor 36 euro, dan heb je ook niets, ja bij Ina haar moeder thuis, kost ook 36 euro. Maar wil je dat? Hierna hebben we ons ontbijtje gepakt en zijn daarna naar het 'Alhambra' gegaan. Een door het Wereld erfgoed uitgeroepen wonder. Het is een complex van ruïnes, en gerestaureerde gedeeltes. We doen het op de gok. In het hoogseizoen komen hier 6000 bezoekers. En het aantal kaarten voor het paleis is gelimiteerd. Daarom is het wijs om het vooruit te boeken. Maar het lukt vandaag. Bijzonder om te zien, mooi op een berg gelegen met een mooi uitzicht op Granada. Bovendien prachtige tuinen er om heen, we vermaken ons wel even. Later pakken we bus 30 terug naar Plaza Nueva. Een busritje van zo`n 10 minuten wat 1,20 euro kost, maar niet te lopen tegen de berg op.. Bovendien niet te vinden, Granada is een wirwar van straatjes en steegjes. Later op de dag lopen we door de wijk Albayzin. Het is een Islamitisch dorp in een stad. Daterend uit de dertiende eeuw en gesticht door de toen heersende Moslims. Hier vindt je nog kleinere steegjes en trappen. Maar na een klim omhoog en een biertje onderweg worden we beloond met een prachtig uitzicht op de Alhambra. Intussen is het al weer tijd geworden voor een glaasje wijn en wat tapas. We skypen even met Marjolein, en tenslotte sluiten we de dag af met een glaasje rode wijn en een kleine maaltijd. We kunnen deze avond in ieder geval genieten van onze lekkere hotelkamer. Zo dicht bij die andere en maar een beetje duurder, maar ja zo blijft het met reizen. Soms valt het tegen, en dan is de volgende weer geweldig! En een slechte dag reizen is altijd nog beter dan een goede dag werken.
Woensdag 25 januari,
Heerlijk geslapen op deze kamer. Het ontbijt is beneden, en dat zag er goed uit! Gewoon lekker relaxed zitten voordat we weer op pad gaan. Met de bagage tas op wieltjes (een rugzak zou nu wel prettiger zijn...) dribbelen we over de stoepen naar de parkeergarage. We weten zonder al te veel moeite de snelweg weer op te pakken. We gaan richting Cordoba via de N 324, een lokale weg. Al kort daarna worden de bergen heuvels en rijden we langs alleen maar olijf bomen. Een prachtig gezicht. Het is ook weer erg rustig op de weg, heerlijk om te rijden. Onderweg eten we nog wat voordat we Cordoba bereiken. De temperatuur klimt langzaam op naar zo'n 17 graden. Vanmorgen eerst nog wat verwarring over een lichtje op het dashboard, later kwamen we er wel uit dat dit een waarschuwing was voor vorst.... Het was 3 graden buiten, maar wel zonnig en helder. We rijden Cordoba in en verbazen ons hoe groot deze stad weer is. Geconcentreerd zoeken we op de kaart waar we zijn, gelukkig is het goed te doen in de drukte. Uiteindelijk kiezen we toch maar weer voor een parkeergarage. We lopen wel de wijk in. We weten waar we ongeveer willen gaan overnachten, en wel in het oude centrum. Het lijkt, net als in Granada, weer op een rustig dorpje in een drukke stad. We doen op de gok wat hotels aan, maar deze zijn of dicht, of te duur. We kiezen uiteindelijk voor Hotel Mezquita uit de Lonely Planet. Het zieter uit als een museum, erg mooi. En de prijs is weer de helft van wat er aangegeven wordt. We zitten nu voor 45 euro, en we zijn waarschijnlijk de enigste.....De wijk bestaat uit huizen, restaurantjes, en winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen.De steegjes zijn weer krap, maar toch ziet het er allemaal wel leuker uit dan in Granada. We twijfelen aan morgen. We hadden Sevilla op het programma staan, maar om nu weer de auto in een parkeergarage in een grote drukke stad neer te zetten, weer te gaan zoeken door het drukke verkeer in de stad.....we weten het nog niet. We denken nu aan 'Arcos de la Frontera' (bekend van het RTL programma 'Spaanse droom' of zo iets) . Vanuit Arcos zouden we een sherry bodega kunnen opzoeken en verder naar Cadiz kunnen gaan. Gewoon wat minder drukke plaatsen. En het mooie van onze manier van reizen is dat we niet weten waar we morgen slapen. Vanuit Cordoba naar Arcos zou het ongeveer 180 kilometer zijn. En op deze Spaanse wegen, waar het niet druk, is gaat dat heel snel. We zien wel.
Salobrena en Granada
Zondag 22 januari:
Zaterdagavond eerst het Deen feest in Bob`s in Uitgeest gevierd. Voor de tweede keer eerste geworden in de wedstrijd om de beste Deen Supermarkt van het jaar 2011. Een leuke avond met bier, muziek en eten. Om 2245 Ina gebeld die even bij Frank en Vanessa was. Vanuit Uitgeest zijn we naar het Ibis hotel gereden. Nou ja, na flink zoeken dus. Net nog een plekje gevonden voor de auto, kamer opgezocht en geprobeerd om wat te gaan slapen. Moeilijk dus, het hoofd zit nog vol, en evengoed een hele drukke dag gehad. Bovendien is het warm in de kamer. We hebben de wekker om 0400 uur gezet. Na 4 uurtjes gaan we er weer uit. We pakken om 04:35 uur de shuttle bus naar Schiphol, en geven de te zware bagage tas af van 16,4 kilo. Als we naar Azie gaan is een rugzak nog geen eens 12 kilo voor 3 weken. Nu gaan we 9 dagen en trekken 16 kilo mee...We zijn duf in ons hoofd. Ina probeert wat te slapen tijdens de vlucht van krap 3 uur. We vliegen nu boven Parijs en het wordt het licht. Vanaf de oostkant zien we de zon opkomen. Het blijft een mooi gezicht vanuit een vliegtuig. Verwachte aankomst in Malaga is rond 0945. Daar staat dan de huurauto te wachten.
Zoeken, zoeken, zoeken, waarom gaat het hier zo moeilijk op dit vliegveld om je contactpersoon te zoeken van de verhuurmaatschappij. Gewoon omdat hij er niet eens is zoals in de voucher wel vermeld staat. Lekker hoor. Ina belt op, en hoort dat we een shuttle kunnen pakken om bij de maatschappij te komen, een afstand van 4 minuten. Snel en zonder problemen kunnen we weg in een Ford Focus, niet verkeerd, een upgrade dus. Al snel komen we op de A7 naar Almeria terecht. Het is bijzonder rustig op de weg, en de wegen zijn van hoge kwaliteit. Na 1,5 nemen we de afslag N340 naar de Costa de Sol route, langs de kust, en door de dorpen. Al snel stoppen we om wat te gaan eten. In de zon op een terrasje, Het is gewoon lekker warm! Even Later staan er 2 borden paella en cola op tafel. Later gaan we verder op weg naar Salobrena. Een klein stadje met 12.000 inwoners met witte huizen en smalle steegjes opgebouwd tegen de bergen. Thuis hebben we vanuit de Lonely Planet een adres opgezocht. Maar het is niet te vinden.... Talenwonder Ina stapt uit, vraagt de weg, en de behulpzame Spanjaard gaat met zijn auto voor ons rijden en zo vinden we 'Hostal San Juan'. Een plek zoals die moet zijn: nette ruime kamers, balkonnetjes, planten in de patio, gewoon typisch Spaans, heerlijk. We lopen nog wat, pakken nogmaals een terrasje in de zon, glaasje wijn, en wat tapas. Een geslaagde eerste dag. We verbazen ons wel over de prijzen, echt goedkoper dan we dachten.
Maandag 23 januari:
Heerlijk geslapen, een lange nacht gemaakt. Ons ontbijttafeltje stond beneden klaar, brood, verse jus, koffie en thee, heerlijk. Daarna de spullen gepakt en in de auto gestapt. We willen naar Granada en dan langs de Sierra Nevada. In plaats van de snelweg gaan we via een kleinere weg door de bergen. We klimmen hoog de bergen in, en zien het landschap veranderen. In het kleine plaatje 'Otivar' drinken we op een terrasje wat koffie in de zon. Als we daarna weer op weg zijn denken we nog steeds dat we goed gaan, alleen.... klopt het wegnummer wel? Nee dus, maar we gaan gewoon door. Een smalle weg door de bergen, super mooi, prachtig uizicht, en soms nog wat sneeuw langs de kant. Tegen de middag naderen we Granada, een vrij grote stad met bergen rondom. We parkeren de auto in een parkeergarage in het centrum, pakken de spullen er uit en lopen de stad in op zoek naar een slaapplek. We lopen naar Hostal Venecia, de goedkoopste uit de Planet....Een steegje in, 3 trappen op, en dan aanbellen, is dit het? Niet super, maar de plek in de stad is goed. Even wennen, zoals altijd op een nieuwe plek. De volgende maar weer wat luxer, dan zijn we daar weer heel blij mee. We bestellen een fles Rueda wijn, we zitten weer lekker in de zon op het plein'Plaza Nueva', dat tegenover het hotel ligt. Morgen willen de toeristische bus pakken om de hoogte punten in de stad te bezoeken.